Beste meneer of mevrouw die de tarieven voor bibliotheek abonnementen heeft bedacht,

Ik ben een 18 jarige scholier. Dit jaar doe ik eindexamen op vwo.

Voor het geval u hier niet van op de hoogte bent leg ik even uit wat er zoal gedaan moet worden dit schooljaar. Dit jaar schrijft elke eindexamenkandidaat zijn of haar profielwerkstuk. Dit is een werkstuk over een zelfgekozen onderwerp dat samenvalt met de vakken uit het vakkenpakket. Elke eindexamenkandidaat wordt geacht hier 80 uur aan te besteden en hier meerdere bronnen voor te raadplegen. Hiervoor bevat het internet natuurlijk bergen aan informatie. Maar elke gemotiveerde scholier weet dat het wel erg goed op je bronnenlijst staat om ook papiere bronnen te hebben geraadpleegd. Helaas is niet alle informatie in onze schoolbibliotheek te vinden. Ook heeft niet elke scholier toevallig 20 encyclopedieën staan, of een beknopte samenvatting van kwantumfysica. Waar kunnen mijn klasgenoten en ik dan terecht? Wat zegt u? De bibliotheek?

Ook moet elke scholier dit jaar nog drie literaire werken lezen die erg belangrijk zijn voor zijn of haar cijferlijst. Sterker nog, ÈÈn schoolexamen is het bespreken van twaalf gelezen literaire werken en telt voor 25% mee voor het eindcijfer. Nu hebben wij de pech, beste meneer of mevrouw, dat de schoolbibliotheek het boek dat we willen lezen niet heeft. Ook onze ouders en vrienden hebben het niet in de kast staan, en het internet vraagt de hoofdprijs. Wat blijft er dan nog over?

Juist: de bibliotheek. Hier lopen mijn volwassen klasgenoten en ik echter tegen een probleem aan. In Mierlo en omstreken is een abonnement bij de bibliotheek belachelijk duur. Als ik mijn laatste drie belangrijke boeken en een paar bronnen hier zou willen lenen leg ik direct gigantisch veel geld neer. Hoe veel?

Op de site van bibliotheek Dommeldal vind ik de volgende tarieven:

Voor studenten, zoals ik, die in de categorie 18 t/m 20 vallen kost het € 19.00 om 50 boeken in een jaar te kunnen lenen. Het systeem werkt als een strippenkaart. Als ik voor mijn profielwerkstuk veel bronnen nodig heb, zit ik zo aan de 50 boeken. Dan is er de optie om een groter abonnement te nemen. Voor € 10.00 meer kan ik 15 boeken per week lenen. Voor nog eens een tientje meer kan ik onbeperkt boeken lenen. Oftewel, voor een onbeperkte toegang tot informatie mag ik, als thuiswonende scholier met een mager bijbaantje met een minimumloon van € 4.00, € 39.00 neertellen. Dat is een beetje veel, vindt u ook niet, meneer of mevrouw die de tarieven heeft bedacht?

Nu hoor ik u natuurlijk al denken. Maar zo’n abonnement is toch veel goedkoper dan alle bronnen en boeken los kopen? Kunnen je ouders het abonnement niet voor je betalen? En zo duur is een klein abonnement toch niet? € 19.00 is € 1.60 per maand, of ongeveer € 0.40 per boek. En daar heeft u een punt, meneer of mevrouw. Maar we worden geacht de € 19.00 in een keer te betalen. Dat is best wel veel voor een scholier. Ook kunnen niet alle ouders zomaar € 19.00, of meer, ophoesten. Dan zijn er nog ouders die er de noodzaak niet van in zien. Of scholieren die afhaken omdat ze eigenlijk maar drie boeken moeten lenen en daar niet zo veel voor willen uitgeven. “Dan lees ik toch maar het twee keer zo dikke boek uit de schoolbibliotheek waarvan het onderwerp me niet interesseert…”.

Dan heb ik nog niet eens benoemd dat, als ik ga studeren en mijn 21e verjaardag heb gevierd, ik nog veel meer moet betalen. De tarieven vanaf 21 jaar zijn voor een klein abonnement namelijk € 29.00. Studenten Engels, bijvoorbeeld, hebben veel baat bij de vele Engelse boeken die een bibliotheek aanbiedt. Studenten aan de pabo kunnen hun honger naar kennis perfect stillen in een volle bibliotheek. Maar wat jammer nou dat er te veel voor gevraagd wordt! “Ach, mijn studieschuld is pas een paar duizend euro. Daar kan een bieb-abonnement nog wel bij…”.

Misschien kunt u mij vertellen, beste mevrouw of meneer, waar deze tarieven in godsnaam op gebaseerd zijn. Het is mij een raadsel. Ik kan ook nergens op het internet vinden wie hier eindverantwoordelijk voor is. Als ik het zou weten, had ik u persoonlijk aangesproken, hoor. Zoals de jeugd van tegenwoordig het zegt, meneer of mevrouw: ik voel me genaaid. Met liefde vul ik mijn bronnenlijst met bergen geschriften. Met liefde lees ik de moeilijkste literaire werken van de lijst. Maar kunt u mij alstublieft dan een beetje tegemoed komen?