Bij een bezoek aan het Heppie (T)huis werd ik blij verrast door de aanpak van deze organisatie. Geen enkel kind wil graag uit huis geplaatst worden maar als het dan toch beter is, lijkt mij dit het beste alternatief.
Wat voorop staat is dat er zo min mogelijk veranderd en het uit huis geplaatste kind in de eigen leefomgeving blijft. Dicht bij vader en moeder en broertjes, zusjes, huisdieren, vriendjes vriendinnetjes, school en (sport)verenigingen. Ouders en familie worden zoveel mogelijk betrokken en ondersteund, om de gezinsband daar waar mogelijk te herstellen.
Een op het oog gewoon woonhuis zonder naam op de voorgevel in een doorsnee wijk. Samen huiswerk maken, een vriendje of vriendinnetje mee naar huis om te spelen. Bijzondere feestdagen worden zoveel mogelijk gevierd binnen het eigen gezin, maar ook wordt er aandacht aan besteed binnen het Heppie (T)huis. Zo worden er waardevolle herinneringen gemaakt met elkaar.
Tuurlijk gaat dit niet zonder slag of stoot en is het niet alleen rozengeur en maneschijn! Respectvol leren omgaan en communiceren met alle partijen, andere normen en waarden aanmeten, geeft een goede (door)start naar jong volwassenheid. Wanneer je 18 wordt, laat je langzaam en in eigen tempo los en heb je altijd een (T)huis om naar terug te keren met vragen of waar je terecht kan om advies. Fijn dat je niet op je 18e meteen naar zelfstandig moet en daarmee ook aan de hand genomen wordt. Als je eenmaal verbonden bent met het Heppie (T)huis bouw je een band op die niet zo maar los gelaten wordt en dit geld ook voor het personeel. Eenmaal aangenomen krijg je meteen een vast contract en verbind je je voor een lang
dienstverband.
Volgens mij verdient ieder kind een onbezorgde fijne jeugd, het liefst binnen het eigen gezin maar als dat niet mogelijk is, is dit een mooi alternatief.
Marie Heleen van de Ven-Schoofs
Rondleiding door Heppie (T)huis Geldrop-Mierlo: