Hoe vrij zijn we nou echt?

Vrijheid. Hoe vrij zijn we nou echt? Op sommige plekken is het bijna vanzelfsprekend dat we vrij zijn. Op andere plekken wordt het mensen afgenomen of juist gegeven. En bijna overal wordt er nog voor gestreden. Dat heb ik samen met klasgenoten de afgelopen week ook gedaan, maar dan heel klein.
Voor het project mensenrechten bij ons op school leefden we voor even in ‘Tragedistan’, een Islamitisch land in de macht van een dictator. We verdeelden onze klas in 2 groepen; de dictatuur en de oppositie. Omdat we evenveel jongens als meiden hebben, besloten we ons ook zo op te splitsen. Daarom zat ik de afgelopen week met 15 meiden in de oppositie.
We streden in onze groep voor gelijkheid van mensen. Vrouwen en mannen zouden gelijk moeten staan in ‘Tragedistan’, maar in de praktijk werden de vrouwen onderdrukt. Zoals op onze Twitter pagina (@shequality_2014) is te lezen, pakten we alles aan om de dictator onderuit te halen. Hij probeerde het beeld te geven dat vrouwen ook alle rechten hebben in de dictatuur, waarop wij bedachten dat die rechten er pas kwamen na onze protesten. De dictator probeerde het beeld te geven dat hij bezig was met de welvaart te stimuleren, mensen zouden een uitkering krijgen als ze werkloos waren en er kwamen 50,000 nieuwe banen bij defensie. De uitkering bleek veel te weinig, namelijk onder de armoedegrens. Over de banen hadden wij ook zo onze twijfels, wilde de dictator een oorlog beginnen tegen zijn eigen volk?
Zo hebben we ervoor gezorgd dat de dictatuur steeds minder sterk stond. We vochten ons een weg naar vrijheid, voor iedereen. En met succes! We wonnen van onze dictatuur en kregen daarmee onze rechten en vrijheid terug. Onze groep was de beste oppositie van de 7 klassen die dit project deden. Ik ben trots op wat we hebben bereikt. Dit project heeft ook ons als mensen dichter bij elkaar gebracht. Door het bespreken van strategieën en ideeën hebben we een band gekregen. Sommige van ons werden zaterdag nog wakker met goeden ideeën, om zich daarna te beseffen dat het project al voorbij was…!
Maar dit was alleen een schoolproject. In het echte leven is het vele malen moeilijker om een dictatuur onderuit te halen. Nog steeds worden er iedere dag mensen onderdrukt, mogen ze hun mening niet uiten en hebben ze geen gelijke rechten. Nog steeds vechten er iedere dag mensen voor de vrijheid die ze niet krijgen terwijl ze er wel recht op hebben. Wij hier in Nederland denken dat we het dan goed voor elkaar hebben omdat we niet in een dictatuur leven en kunnen genieten van vrijheid. Maar, mensen, hoe vrij zijn we echt? Hoe vrij is een jongen in Nederland om zijn gevoelens te laten zien? Hoe vrij is iemand om op zijn werk tegen zijn baas in te gaan zonder zijn baan te verliezen of op zijn minst beoordeeld te worden? Hoe vrij ben ik als ik word beoordeeld door de wereld om mij heen om hoe ik eruit zie en om de mening die ik heb? Hoe vrij zijn we nou echt?