Europride in Oslo; er is nog veel te doen in Europa

Afgelopen week stond Oslo in het teken van de Europride. Dit is een jaarlijks terugkerend evenement dat steeds in een andere Europese stad wordt georganiseerd. Doel van de Europride is om aandacht te vragen voor rechten van LHBT’ers (lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen en transgenders). Als PvdA’er was ik bij de Europride aanwezig.

Dat het nog steeds nodig blijft om voor LHBT-rechten op te komen bleek wel uit een paneldiscussie die werd gevoerd in het Noorse parlement. Na een introductie van Kim Friele, dé eerste en grootste voorvechtster van LHBT rechten in Noorwegen, werd gesproken over wat er in Europa moet gebeuren.

Vanuit het Europese LHBT netwerk van sociaal democraten, Rainbow Rose, gaf Aurélien Mazuy aan dat in alle landen van Europa in meer of mindere maten nog hard aan de weg kan worden getimmerd als het gaat om LHBT rechten. Hij verwees hierbij naar het ILGA onderzoek dat de situatie per land in kaart brengt.

Anna Maria Leichtfried van Amnesty International kwam in tot de volgende drie punten die in Europa moeten worden aangepakt:

• In enkele landen bestaat een trend om discriminerende wetten door te voeren tegen de LHBT gemeenschap. Hierover vertelde onder andere Vladimir Simonko uit Litouwen. Één van de landen waar dat gebeurt, ondanks dat het land in de EU zit. Deze trend moet worden gestopt.
• Haatcriminaliteit is een groot probleem. Uit angst voor het onbekende en vooroordelen komt het overal in Europa nog voor dat LHBT’ers slachtoffer worden van haatcriminaliteit. Dit moet keihard worden aangepakt en mag nergens in Europa worden toegestaan.
• Transgenders: deze groep mensen heeft in veel landen van Europa nog maar weinig rechten. Dus naast de strijd tegen haatcriminaliteit is het belangrijk dat voor transgenders hard geknokt wordt voor het verwerven van rechten om ervoor te zorgen dat ze kunnen zijn wie ze zijn.

Marna Eide, hoofd van de internationale afdeling van de Noorse LLH, maakte duidelijk dat het belangrijk is om zaken aan te pakken door eerst goed in gesprek te gaan met lokale homorechten organisaties. De boodschap moet duidelijk zijn voor de mensen in het land en vaak betekent dat, dat de boodschap in een breder perspectief moet worden geplaatst. Niet puur opkomen voor homorechten, maar het als onderdeel opnemen in een andere discussie. Dat is de meest effectieve manier om tot verandering te komen en LHBT’ers niet steeds in een hokje te plaatsen.

Al met al een leerzame discussie, die duidelijk maakt dat er in Europa keihard geknokt wordt voor LHBT rechten.

Dat er veel steun voor de situatie van LHBT’ers in Europa is bleek tijdens de parade. Samen met de Noorse PvdA (de Arbeiderspartiet) liep ik met andere PvdA’ers in een bonte stoet door de straten van Oslo. Fantastisch, want deze partij heeft Noorwegen in de wereld gemaakt tot een voorvechter van LHBT rechten. De Noren maakten bijvoorbeeld ontwikkelingshulp afhankelijk van de situatie van LHBT’ers in een land. En Noorse diplomaten overal ter wereld lopen standaard mee met Gayprides. Maar ook de Noren zelf lieten zich zien. Enorm veel mensen stonden langs de weg om hun steun te laten blijken. Hartverwarmend.

Noorwegen geeft dus het goede voorbeeld, maar er is nog veel te doen in Europa.